کالدول (وزیر مختار آمریکا در تهران) اولین گزارش خود را از کودتا در 22 فوریه 1921، ساعت 10 صبح مخابره میکند: «نزدیک به 1000 قزاق ایرانی روز گذشته از قزوین به سمت تهران حرکت کردند و بدون روبهرو شدن با هیچ مقاومتی، پایتخت را به تصرف خود درآوردند.
لالهزار در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی نماد نوگرایی و هنر ایران بود و «شانزهلیزهٔ تهران» لقب گرفته بود. بسیاری از تئاترها، رستورانها، تجارتخانهها، خیاط خانهها، سینماها و فروشگاههای معروف ایران در این خیابان قرار داشتند.
از تاریخ تشکیل دولت نظامی تیمسار ازهاری، که در آن دولت تیمسار ارتشبد قرهباغی به سمت وزیر کشور منصوب شده بود، اغلب روزها در محل کار رئیسم شاهد ملاقاتهای حضوری وزیر کشور با رئیسم بودم.
تصویری از خیابان های نا آرام تهران در حالیکه انقلابیون عکس شاه و فرح دیبا را به آتش کشیده اند؛ این عکس را پس از فرار شاه و در آستانه ورود رهبر کبیر انقلاب به کشور "مایکل ستبون" روزنامه نگار و عکاس فرانسوی برداشته است.
خیابان ناصرخسرو یا خیابان ناصریه یکی ازتاریخیترین خیابانهای شهر تهران است. این خیابان دارای بناهای تاریخی بسیاری از جمله شمسالعماره و دارالفنون است. اولین داروخانه و چاپخانه تهران نیز در این خیابان بنا شد.
دروازه شمیران یکی از محلات قدیمی و تاریخی تهران است که امروزه در مرکز شهر تهران و در منطقه ۱۲ شهرداری تهران قرار دارد. یکی از دروازههای شمالی شهر تهران قدیم در این منطقه قرار داشته و مسیر تهران به شمیرانات از میان آن عبور میکردهاست.
روستای «ترشنبه» که حدود ۱۸۰ سال قدمت داره، آثار تاریخی زیادی داشته که متاسفانه با گذشت زمان از بین رفته، اما یخچال قدیمی این روستا که از بناهای دوره قاجاریه است و از آن می توان به عنوان بزرگترین یخچال قدیمی تهران نام برد با کمک میراث فرهنگی بازسازی شده و هنوز پابرجاست.
میدان حسن آباد تهران در دهه 1320 و تندیس ملکالمتکلمین از مبارزان مشروطه خواه. این میدان از میدانهای تاریخی و جزء بافت تاریخی و سنتی تهران قاجاری است.
فرودگاه بینالمللی مهرآباد در سال ۱۳۱۷ ساخته شده است. این فرودگاه در بخش غربی تهران واقع شده و نام خود را از روستای مهرآباد که پیشتر در آن منطقه قرار داشت گرفته است.
این تمرکز در چند شهر ایران اتفاق افتاد مثل اصفهان و تهران و نیروی کار و نیروی جوان و نیروی فعال؛ و آدم های خوش فکر و سرمایه می آمدند به این چند نقطه و بقیه کشور فراموش می شد و این عدم تعادل فضای اقتصاد کشور را ایجاد می کرد.